گزارش کارآموزی رشته عمران گودبرداری

گزارش کارآموزی رشته عمران  گودبرداری

دانلود گزارش کارآموزی رشته عمران گودبرداری بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 44

گزارش کارآموزی آماده,دانلود کارآموزی,گزارش کارآموزی,گزارش کارورزی


این پروژه کارآموزی بسیاردقیق و کامل طراحی شده و جهت ارائه واحد درسی کارآموزی میباشد

مقدمه 

گودبرداری :  برای گودبرداریهای بزرگتر استفاده از بیل و کلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مکانیکی مانند لودر و غیره استفاده شود. در اینگونه موارد برای خارج کردن خاک از محل گودبرداری و حمل آن به خارج کارگاه معمولا از سطح شیبدار استفاده می‎گردد. بدین طریق که در ضمن گودربرداری سطح شیبداری در کنار کود برای عبور کامیون و غیره ایجاد می‎گردد که بعد از اتمام کار، این قسمت وسیله کارگر برداشته می‎شود.    تا چه عمقی گودبرداری را ادامه می‎دهیم ظاهرا حداکثر عمق مورد نیاز برای گودبرداری تا روی پی می‎باشد. به علاوه چند سانتیمتر بیشتر برای فرش کف و عبور لوله‎ها (در حدود 20 سانت یمتر که 6 سانتیمتر برای فرش کف و 14 سانتیمتر برای عبور لوله می‎باشد.) که در این صورت می‎باید محل پی‎های نقطه‎ای یا پی‎های نواری و شناژها را با دست خاک‎برداری نمود. ولی بهتر است که گودبرداری را تا زیرسطح پی‎ها ادامه بدهیم، زیرا در این صورت اولا برای قالب‎بندی پی‎ها آزادی عمل بیشتری داریم. در نتیجه پی‎های ما تمیزتر و درست‎تر خواهد بود و درثانی می‎توانیم خاک حاصل از چاه‎کنی و همچنین نخاله‎های ساختمان را در فضای ایجاد شده بین پی‎ها بریزیم که این مطلب از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‎باشد، زیرا معمولا در موقع گودبرداری کار با ماشین صورت می‎گیرد در صورتی که برای خارج نمودن نخاله‎ها و خاک حاصل از چاه فاضل آب از محیط کارگاه می‎باید از وسایل دستی استفاده نمائیم که این امر مستلزم هزینه بیشتری نسبت به کار با ماشین می‎باشد.  البته در مورد پی‎های نواری این کار عملی نیست زیرا معمولا پی‎‎سازی در پی‎های نواری با شفته آهک می‎باشد که بدون قالب‎بندی بوده و شفته در محل پی‎های حفر شده ریخته می‎شود در این صورت ناچار هستیم در ساختمانهائی که با پی نواری ساخته می‎شود اگر به گودبرداری نیاز داشتیم گودربرداری را تا روی پی ادامه دهیم.   پی کنی  اصولا پی‎کنی به دو دلیل انجام می‎شود.   دسترسی به زمین بکر  با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان بوسیله دیوارها یا ستون‎ها به زمین منتقل می‎شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بنا گردد. برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می‎باشیم.   برای محافظت پایه ساختمان  برای محافظت پایه ساختمان و جلوگیری از تأثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی‎سازی نمائیم در این صورت حتی در بهترین زمینها نیز باید حداقل پی‎هائی به عمق 40 تا 50 سانتیمتر حفر کنیم.    ابعاد پی  عرض و طول و عمق پی‎ها کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد. در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع کار بوسیله آ‌زمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز  تحملی زمین را تعیین نموده و از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین می‎نماید. ولی در ساختمانهای کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم. اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانه‎ها به روی همدیگر و یا با ضربه زدن به وسیله کلنگ به حل پی قابل تشخیص می‎باشد. گاهی اوقات نیز برای به دست آوردن اطمینان بیشتر می‎توان اقدام به آزمایشات ساده محلی نمود که چند نمونه از این آزمایشات ذیلا شرح داده می‎شود. قبل از انجام آزمایش جهت تعیین قدرت مجاز خاک باید از وزن ساختمان و میزان باری که از طرف ساختمان به زمین وارد می‎شود آگاه شویم.  انواع پی‎ها  پی‎ها از لحاظ نوع ساختمان و مقاومت زمین وزن ساختمان دارای انواع مختلف می‎باشد.  اول و دوم پی‎های نقطه‎ای و پی‎های نواری است که در بخش ساختمانهای فلزی و آجری دربارة آنها توضیح داده خواهد شد.   پی‎های  عمومی  به این‎گونه پی‎ها که رادیه ژنرال هم می‎گویند از بتن مسلح ساخته می‎شود و دارای محاسبات فنی مفصل و دقت اجرای فوق‎العاده می‎باشند برای ساختمانهایی که دارای وزن فوق‎العاده زیاد بوده و یا ساختمانهایی که در زمینهای سست ساخته می‎شود این‎گونه پی‎ها ایجاد میگردد. برای ساختن پی‎های سراسری باید صفحه‎ای از بتون به طول و عرض تمام زیربنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 سانتیمتر ریخته شود میله گردهای این صفحه بتنی طبق محاسبه بدست می‎آید. طبعاً‌ در محلهائی که بار بیشتری وجود دارد میله‎گردهای بیشتری گذاشته می‎شود مانند زیر و اطراف ستونها. آرماتورهای ریشه برای ایجاد ستونهای بتنی و یا صفحه‎های فلزی زیرستون برای ستون‎های فلزی روی این صفحه بتنی قرار می‎گیرد. این صفحه بتنی مانند سینی بزرگی است که ساختمان روی آن قرار می‎گیرد.     لایه‎های پی‎های نواری: لایه‎های پی‎سازی در پی‎های نواری به ترتی از پایین به بالا عبارتند از: 1- شفته‎ریزی  2- کرسی چینی  3- شناژ 4- ملات ماسه سیمان برای زیرایزولاسیون رطوبتی  5- قیروگونی برای ایزولاسیون رطوبتی  6- ملات ماسه سیمان برای پوشش روی قیروگونی  7- دیوار چینی اصلی.  کرسی چینی  معمولاً در طبقة ‌هم‎کف ساختمانها سطح اطاقها را چند سانتیمتری  از کف حیاط یا کوچه بلندتر می‎سازند. به این اختلاف ارتفاع کرسی چینی می‎گویند. معمولاً کرسی چینی به سه علت انجام می‎شود. اول آنکه از قدیم‎الایام بشر تمایل داشت قدری بلندتر از کف زمین سکونت کند و بدین ترتیب احساس امنیت بیشتری می‎نمود. دوم آنکه ارتفاع طبقة هم‎کف با سطح زمین مانع ورود برف و باران و برگ و خاشاک و غیره به داخل اطاقها می‎گردد. سوم آنکه چون اغلب زمینهائی که ما برای ساختمان انتخاب می‎کنیم کاملاً مسطح نبوده و دارای شیب می‎باشند و از طرفی اطاقها و سالنهای ساختمان باید کاملاً در یک سطح ساخته شود. لذا برای مسطح کردن اطاقها قسمتهای پایین را بوسیلة کرسی چینی با قسمتهای بلند آن هم سطح می‎نمایند.  عرض دیوارهای کرسی چینی بستگی به ارتفاع آن دارد. هر قدر این ارتفاع بیشتر باشد به علت وجود خاکی که در پشت آن قرار می‎گیرد باید پهنای آن بیشتر شود تا بتواند در مقابل فشارهای جانبی کاملاً مقاومت نماید. این مسئله در دیوارهای اطراف ساختمان که فشارهای خاک از یک طرف می‎باشد. باید بیشتر رعایت گردد. در هر حال عرض کرسی چینی باید قدری بیشتر از دیوار اصلی و قدری کمتر از پی زیر آن باشد. اگر ارتفاع کرسی چینی فقط در حدود 10 الی 15 سانتی‎متر باشد می‎تواند پهنای آن مساوی دیوار روی آن باشد. باید برای کلیة دیوارها اعم از دیوارهای حمال و یا تیغه‎ها و پارتیشنها پی‎سازی و کرسی چینی انجام شود.



خرید و دانلود گزارش کارآموزی رشته عمران  گودبرداری


گزارش کارآموزی رشته عمران گودبرداری

گزارش کارآموزی رشته عمران  گودبرداری

دانلود گزارش کارآموزی رشته عمران گودبرداری بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 44

گزارش کارآموزی آماده,دانلود کارآموزی,گزارش کارآموزی,گزارش کارورزی


این پروژه کارآموزی بسیاردقیق و کامل طراحی شده و جهت ارائه واحد درسی کارآموزی میباشد

مقدمه 

گودبرداری :  برای گودبرداریهای بزرگتر استفاده از بیل و کلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مکانیکی مانند لودر و غیره استفاده شود. در اینگونه موارد برای خارج کردن خاک از محل گودبرداری و حمل آن به خارج کارگاه معمولا از سطح شیبدار استفاده می‎گردد. بدین طریق که در ضمن گودربرداری سطح شیبداری در کنار کود برای عبور کامیون و غیره ایجاد می‎گردد که بعد از اتمام کار، این قسمت وسیله کارگر برداشته می‎شود.    تا چه عمقی گودبرداری را ادامه می‎دهیم ظاهرا حداکثر عمق مورد نیاز برای گودبرداری تا روی پی می‎باشد. به علاوه چند سانتیمتر بیشتر برای فرش کف و عبور لوله‎ها (در حدود 20 سانت یمتر که 6 سانتیمتر برای فرش کف و 14 سانتیمتر برای عبور لوله می‎باشد.) که در این صورت می‎باید محل پی‎های نقطه‎ای یا پی‎های نواری و شناژها را با دست خاک‎برداری نمود. ولی بهتر است که گودبرداری را تا زیرسطح پی‎ها ادامه بدهیم، زیرا در این صورت اولا برای قالب‎بندی پی‎ها آزادی عمل بیشتری داریم. در نتیجه پی‎های ما تمیزتر و درست‎تر خواهد بود و درثانی می‎توانیم خاک حاصل از چاه‎کنی و همچنین نخاله‎های ساختمان را در فضای ایجاد شده بین پی‎ها بریزیم که این مطلب از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‎باشد، زیرا معمولا در موقع گودبرداری کار با ماشین صورت می‎گیرد در صورتی که برای خارج نمودن نخاله‎ها و خاک حاصل از چاه فاضل آب از محیط کارگاه می‎باید از وسایل دستی استفاده نمائیم که این امر مستلزم هزینه بیشتری نسبت به کار با ماشین می‎باشد.  البته در مورد پی‎های نواری این کار عملی نیست زیرا معمولا پی‎‎سازی در پی‎های نواری با شفته آهک می‎باشد که بدون قالب‎بندی بوده و شفته در محل پی‎های حفر شده ریخته می‎شود در این صورت ناچار هستیم در ساختمانهائی که با پی نواری ساخته می‎شود اگر به گودبرداری نیاز داشتیم گودربرداری را تا روی پی ادامه دهیم.   پی کنی  اصولا پی‎کنی به دو دلیل انجام می‎شود.   دسترسی به زمین بکر  با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان بوسیله دیوارها یا ستون‎ها به زمین منتقل می‎شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بنا گردد. برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می‎باشیم.   برای محافظت پایه ساختمان  برای محافظت پایه ساختمان و جلوگیری از تأثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی‎سازی نمائیم در این صورت حتی در بهترین زمینها نیز باید حداقل پی‎هائی به عمق 40 تا 50 سانتیمتر حفر کنیم.    ابعاد پی  عرض و طول و عمق پی‎ها کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد. در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع کار بوسیله آ‌زمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز  تحملی زمین را تعیین نموده و از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین می‎نماید. ولی در ساختمانهای کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم. اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانه‎ها به روی همدیگر و یا با ضربه زدن به وسیله کلنگ به حل پی قابل تشخیص می‎باشد. گاهی اوقات نیز برای به دست آوردن اطمینان بیشتر می‎توان اقدام به آزمایشات ساده محلی نمود که چند نمونه از این آزمایشات ذیلا شرح داده می‎شود. قبل از انجام آزمایش جهت تعیین قدرت مجاز خاک باید از وزن ساختمان و میزان باری که از طرف ساختمان به زمین وارد می‎شود آگاه شویم.  انواع پی‎ها  پی‎ها از لحاظ نوع ساختمان و مقاومت زمین وزن ساختمان دارای انواع مختلف می‎باشد.  اول و دوم پی‎های نقطه‎ای و پی‎های نواری است که در بخش ساختمانهای فلزی و آجری دربارة آنها توضیح داده خواهد شد.   پی‎های  عمومی  به این‎گونه پی‎ها که رادیه ژنرال هم می‎گویند از بتن مسلح ساخته می‎شود و دارای محاسبات فنی مفصل و دقت اجرای فوق‎العاده می‎باشند برای ساختمانهایی که دارای وزن فوق‎العاده زیاد بوده و یا ساختمانهایی که در زمینهای سست ساخته می‎شود این‎گونه پی‎ها ایجاد میگردد. برای ساختن پی‎های سراسری باید صفحه‎ای از بتون به طول و عرض تمام زیربنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 سانتیمتر ریخته شود میله گردهای این صفحه بتنی طبق محاسبه بدست می‎آید. طبعاً‌ در محلهائی که بار بیشتری وجود دارد میله‎گردهای بیشتری گذاشته می‎شود مانند زیر و اطراف ستونها. آرماتورهای ریشه برای ایجاد ستونهای بتنی و یا صفحه‎های فلزی زیرستون برای ستون‎های فلزی روی این صفحه بتنی قرار می‎گیرد. این صفحه بتنی مانند سینی بزرگی است که ساختمان روی آن قرار می‎گیرد.     لایه‎های پی‎های نواری: لایه‎های پی‎سازی در پی‎های نواری به ترتی از پایین به بالا عبارتند از: 1- شفته‎ریزی  2- کرسی چینی  3- شناژ 4- ملات ماسه سیمان برای زیرایزولاسیون رطوبتی  5- قیروگونی برای ایزولاسیون رطوبتی  6- ملات ماسه سیمان برای پوشش روی قیروگونی  7- دیوار چینی اصلی.  کرسی چینی  معمولاً در طبقة ‌هم‎کف ساختمانها سطح اطاقها را چند سانتیمتری  از کف حیاط یا کوچه بلندتر می‎سازند. به این اختلاف ارتفاع کرسی چینی می‎گویند. معمولاً کرسی چینی به سه علت انجام می‎شود. اول آنکه از قدیم‎الایام بشر تمایل داشت قدری بلندتر از کف زمین سکونت کند و بدین ترتیب احساس امنیت بیشتری می‎نمود. دوم آنکه ارتفاع طبقة هم‎کف با سطح زمین مانع ورود برف و باران و برگ و خاشاک و غیره به داخل اطاقها می‎گردد. سوم آنکه چون اغلب زمینهائی که ما برای ساختمان انتخاب می‎کنیم کاملاً مسطح نبوده و دارای شیب می‎باشند و از طرفی اطاقها و سالنهای ساختمان باید کاملاً در یک سطح ساخته شود. لذا برای مسطح کردن اطاقها قسمتهای پایین را بوسیلة کرسی چینی با قسمتهای بلند آن هم سطح می‎نمایند.  عرض دیوارهای کرسی چینی بستگی به ارتفاع آن دارد. هر قدر این ارتفاع بیشتر باشد به علت وجود خاکی که در پشت آن قرار می‎گیرد باید پهنای آن بیشتر شود تا بتواند در مقابل فشارهای جانبی کاملاً مقاومت نماید. این مسئله در دیوارهای اطراف ساختمان که فشارهای خاک از یک طرف می‎باشد. باید بیشتر رعایت گردد. در هر حال عرض کرسی چینی باید قدری بیشتر از دیوار اصلی و قدری کمتر از پی زیر آن باشد. اگر ارتفاع کرسی چینی فقط در حدود 10 الی 15 سانتی‎متر باشد می‎تواند پهنای آن مساوی دیوار روی آن باشد. باید برای کلیة دیوارها اعم از دیوارهای حمال و یا تیغه‎ها و پارتیشنها پی‎سازی و کرسی چینی انجام شود.



خرید و دانلود گزارش کارآموزی رشته عمران  گودبرداری


تحقیق آشنایی با ساختمان سازی

تحقیق آشنایی با ساختمان سازی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه:56

 

  

 فهرست مطالب

   بررسی زمین :

انواع زمین:

 

1- زمین خاک دستی:

 

2- زمینهای رسی:

 

3- زمینهای ماسه أی:

 

4- زمینهای سنگی:

 

5- زمینهای دج:

 

6- زمینهای مخلوط:

پیاده کردن نقشه بر روی زمین:

گودبرداری:

 

پی ساختمان:

 

1-زمین مناسب:

 

2-بتن مگر:

 

3-میلگردهای کف پی:

 

4-بتن اصلی:

 

بلت گذاری در فونداسیون:

 

الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:

 

ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :

 

1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:

 

2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:

 

استقرار ستون بر روی صفحه ستون:

 

قفسه شناژ:

 

پی نواری:

 

1- خصوصیات پی نواری:

 

2- آرماتور گذاری در پی های نواری:

 

3- آرماتورگذاری در شناژ:

 

چاه:

 

2) انبار:

 

3) طوقه:

 

4) گلدانی روی چاه:

 

5) دال بتنی روی گلدان:

 

محل حفر چاه:

 

تعداد چاه:

 

اسکلت بندی ساختمان:

 

 

 

 

بررسی زمین :

قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.

 

انواع زمین:          

1- زمین خاک دستی:

همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.

2- زمینهای رسی:

زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.

3- زمینهای ماسه أی:

این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.

4- زمینهای سنگی:

زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.

5- زمینهای دج:

به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.

6- زمینهای مخلوط:

این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.

  پیاده کردن نقشه بر روی زمین:

بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.

برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.

با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.

با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.

 

 

 



خرید و دانلود تحقیق آشنایی با ساختمان سازی