لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:56
فهرست مطالب
بررسی زمین :
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
2- زمینهای رسی:
3- زمینهای ماسه أی:
4- زمینهای سنگی:
5- زمینهای دج:
6- زمینهای مخلوط:
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
گودبرداری:
پی ساختمان:
1-زمین مناسب:
2-بتن مگر:
3-میلگردهای کف پی:
4-بتن اصلی:
بلت گذاری در فونداسیون:
الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:
ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :
1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:
2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:
استقرار ستون بر روی صفحه ستون:
قفسه شناژ:
پی نواری:
1- خصوصیات پی نواری:
2- آرماتور گذاری در پی های نواری:
3- آرماتورگذاری در شناژ:
چاه:
2) انبار:
3) طوقه:
4) گلدانی روی چاه:
5) دال بتنی روی گلدان:
محل حفر چاه:
تعداد چاه:
اسکلت بندی ساختمان:
بررسی زمین :
قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.
2- زمینهای رسی:
زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.
3- زمینهای ماسه أی:
این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.
4- زمینهای سنگی:
زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.
5- زمینهای دج:
به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.
6- زمینهای مخلوط:
این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.
برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.
با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.
با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:56
فهرست مطالب
بررسی زمین :
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
2- زمینهای رسی:
3- زمینهای ماسه أی:
4- زمینهای سنگی:
5- زمینهای دج:
6- زمینهای مخلوط:
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
گودبرداری:
پی ساختمان:
1-زمین مناسب:
2-بتن مگر:
3-میلگردهای کف پی:
4-بتن اصلی:
بلت گذاری در فونداسیون:
الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:
ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :
1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:
2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:
استقرار ستون بر روی صفحه ستون:
قفسه شناژ:
پی نواری:
1- خصوصیات پی نواری:
2- آرماتور گذاری در پی های نواری:
3- آرماتورگذاری در شناژ:
چاه:
2) انبار:
3) طوقه:
4) گلدانی روی چاه:
5) دال بتنی روی گلدان:
محل حفر چاه:
تعداد چاه:
اسکلت بندی ساختمان:
بررسی زمین :
قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.
2- زمینهای رسی:
زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.
3- زمینهای ماسه أی:
این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.
4- زمینهای سنگی:
زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.
5- زمینهای دج:
به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.
6- زمینهای مخلوط:
این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.
برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.
با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.
با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:56
فهرست مطالب
بررسی زمین :
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
2- زمینهای رسی:
3- زمینهای ماسه أی:
4- زمینهای سنگی:
5- زمینهای دج:
6- زمینهای مخلوط:
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
گودبرداری:
پی ساختمان:
1-زمین مناسب:
2-بتن مگر:
3-میلگردهای کف پی:
4-بتن اصلی:
بلت گذاری در فونداسیون:
الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:
ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :
1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:
2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:
استقرار ستون بر روی صفحه ستون:
قفسه شناژ:
پی نواری:
1- خصوصیات پی نواری:
2- آرماتور گذاری در پی های نواری:
3- آرماتورگذاری در شناژ:
چاه:
2) انبار:
3) طوقه:
4) گلدانی روی چاه:
5) دال بتنی روی گلدان:
محل حفر چاه:
تعداد چاه:
اسکلت بندی ساختمان:
بررسی زمین :
قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.
2- زمینهای رسی:
زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.
3- زمینهای ماسه أی:
این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.
4- زمینهای سنگی:
زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.
5- زمینهای دج:
به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.
6- زمینهای مخلوط:
این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.
برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.
با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.
با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:56
فهرست مطالب
بررسی زمین :
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
2- زمینهای رسی:
3- زمینهای ماسه أی:
4- زمینهای سنگی:
5- زمینهای دج:
6- زمینهای مخلوط:
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
گودبرداری:
پی ساختمان:
1-زمین مناسب:
2-بتن مگر:
3-میلگردهای کف پی:
4-بتن اصلی:
بلت گذاری در فونداسیون:
الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:
ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :
1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:
2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:
استقرار ستون بر روی صفحه ستون:
قفسه شناژ:
پی نواری:
1- خصوصیات پی نواری:
2- آرماتور گذاری در پی های نواری:
3- آرماتورگذاری در شناژ:
چاه:
2) انبار:
3) طوقه:
4) گلدانی روی چاه:
5) دال بتنی روی گلدان:
محل حفر چاه:
تعداد چاه:
اسکلت بندی ساختمان:
بررسی زمین :
قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.
2- زمینهای رسی:
زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.
3- زمینهای ماسه أی:
این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.
4- زمینهای سنگی:
زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.
5- زمینهای دج:
به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.
6- زمینهای مخلوط:
این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.
برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.
با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.
با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:56
فهرست مطالب
بررسی زمین :
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
2- زمینهای رسی:
3- زمینهای ماسه أی:
4- زمینهای سنگی:
5- زمینهای دج:
6- زمینهای مخلوط:
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
گودبرداری:
پی ساختمان:
1-زمین مناسب:
2-بتن مگر:
3-میلگردهای کف پی:
4-بتن اصلی:
بلت گذاری در فونداسیون:
الف- اتصال بلتها به آرماتورهای فونداسیون وشناژ:
ب- اتصال بلتها به صفحه زیر ستون :
1- استقرار صفحه ستون در آکسهای مشخص:
2- زیر سازی صفحه ستون از روی فونداسیون تل زیر صفحه ستون:
استقرار ستون بر روی صفحه ستون:
قفسه شناژ:
پی نواری:
1- خصوصیات پی نواری:
2- آرماتور گذاری در پی های نواری:
3- آرماتورگذاری در شناژ:
چاه:
2) انبار:
3) طوقه:
4) گلدانی روی چاه:
5) دال بتنی روی گلدان:
محل حفر چاه:
تعداد چاه:
اسکلت بندی ساختمان:
بررسی زمین :
قبل از اجرا باید توسط مجری که به اوضاع منطقه آشنائی کامل دارد مسائل زیر درنظر گرفته شود تا بتوان نوع ساختمان را نسبت به موقعیت محل با توجه به استقامت زمین، فراوانی مصالح موجود در محل ، نوع آب و هوا و آبهای زیرزمینی آن معین نموده و آن را پیاده نماید. تا هم استحکام کافی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. لکن مهمترین مسئله أی که قبل از احداث هر بنا و ساختمانی بایستی در نظرگرفته شود و بسیار حائز اهمیت است، شناخت کامل زمین از نظر مقاومت و نوع خاک آن است . عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهدداشت.
انواع زمین:
1- زمین خاک دستی:
همانطور که از نام این خاکها مشخص است یا حاصل از گودبرداری خاکهای دیگر مناطق بوده و یا از نخاله های بنائی می باشد. این قبیل خاکها اغلب با مواد زائد دیگری مثل زباله، مواد پلاستیک و … آمیخته می باشد و به همین خاطر حتی با کوبیدن و غلتک زدن نیز تراکمشان از زمینهای طبیعی کمتر بوده و در نتیجه مقاومت آنها به اندازه زمینهای طبیعی نمی باشد و بایستی از احداث بنا روی آن خودداری شود ولی بنا به ضرورت جهت ساختمان سازی بر روی این زمینها باید محل پی تا رسیدن به زمین طبیعی حفر گردد.
2- زمینهای رسی:
زمینهای رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشند، میتوان برای ساختمان زمین مناسبی به حساب آید. این چنین زمینی فشاری در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را تحمل می نماید و اگر آبدار و مرطوب باشد و لایه های آن نسبت به افق دارای شیب باشد، از احداث ینا بر روی آن باید اجتناب نمود، زیرادر اثر نشست فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث انهدام ساختمان می شود.
3- زمینهای ماسه أی:
این قبیل زمینها اگر خشک باشد و لایه های ماسه أی در سطح افق قرار گرفته باشد، مقاومتش در حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد و قادر است تا یک طبقه ساختمان را تحمل نماید. در صورتیکه لایه ها نسبت به سطح افق دارای شیب بوده و مرطوب باشد زمین حالت لغزنذگی پیدا کرده ودر اثر بار وارده از ساختمان، ماسه ها در زیر پی حرکت نموده و باعث انهدام ساختمان می شوند.
4- زمینهای سنگی:
زمینهای سنگی را بیشتر می توان در دامنه کوهها مشاهده نمود. چنانچه این زمینها از تخته سنگهای بزرگ و یکپارچه تشکیل شده باشد مقاومتی تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع را دارا می باشد و محل مناسبی برای احداث ساختمانها است. زمینهای متشکل از سنگهای گچی از این قاعده مستثنا می باشند.
5- زمینهای دج:
به زمینی گفته می شود که از شنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. این قبیل زمینها از آن جهت که عناصر متشکله اش داراری ابعاد مختلفی است کاملا فشرده و دارای تراکم زیاد می باشد چراکه دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت را پر میکنند و باعث تحمل مقاومتی در حدود 5/4 تا 30 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شوند.
6- زمینهای مخلوط:
این نوع زمینها از سنگ درشت، شن، ماسه و خاک رس تشکیل شده است. چنانچه این عناصر درهم فشرده و متراکم باشند مقاومت زمین را تا حد5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش می دهند و در صورت عدم تراکم برای ساختمان سازی مناسب نمی باشند.
پیاده کردن نقشه بر روی زمین:
بعد از مشخص نمودن محل ساختمان و تهیه نقشه آن، اولین مرحله از کار اجرائی، پیاده نمودن نقشه است. معمولا نقشه را با توجه به برداشت از پلان پی کنی پیاده می نمایند.
برای پیاده نمودن نقشه می بایست یکی از اضلاع ساختمان (بر سلختمان ) و امتداد آن را نسبت به امتداد موجود در منطقه نظیر بر خیابان، رودخانه، ابنیه قدیمی و … مشخص نمود.
با پیاده کردن یک ضلع ساختمان و با توجه به امتداد مشخص شده، ابتدا و انتهای آن میخ کوبی می شود و برای دقت بیشتر، مرکز میخ چوبی یا فلزی مشخص می گردد.
با استفاده از گونیای بنائی و ریسمان و متر ضلع جدید را عمود برضلع بدست آمده، بدست می آوریم. چنانچه منطقه وسیع باشد برای استخراج زوایای 90 درجه بهتر است از رابطه فیثاغورث استفاده کنیم وبه همین ترتیب دو ضلع دیگر ساختمان را استخراج و میخ کوبی می کنیم. برای اطمینان از صحت عمل، اقطار نقشه پیاده شده متر کشی میگردد، چنانچه اندازه دو قطر برداشت شده، دقیقا یکسان باشد نقشه صحیح پیاده شده است و در غیر اینصورت مراحل انجام شده مجددا تکرار می گردد.