آموزش در فضای مجازی پنجر های میا نرشت های برای تولید دانش

با عطف توجه به پرسش امکان تولید دانش با رویکرد میا نرشت های، مقاله حاضر به بحث درباره نوعی
وب ۲ و مجهزسازی کاربران به ابزار مشارکت و تولید دانش در فضای مجازی م یپردازد. به این منظور
به قابلی تهای یک نر مافزار در فراه مکردن فضای تولید دانش توجه شده مثا لهایی از مشارکت که بر
روی این نر مافزار انجام شده است توضیح داده م یشود. سپس این مثا لها تجزیه و تحلیل م یشوند تا
نشان داده شود که برای ایجاد مشارکت آنلاین چه چیزی لازم است و این مشارکت تحت چه شرایطی
ممکن است منجر به تولید دانش شود. مشارکتک‌نندگان در این تحقیق شامل تعدادی دانشجو معلم
بودند که در یک دور هی آموزش ریاضیات که به صورت تلفیقی 2 )تر یکبی از آموزش کلاسی و آنلاین(
بود شرکت داشتند. مشارکتک‌نندگان در گرو ههای ۹- ۶ نفری قرار داده شدند و از آنها خواسته شده
بود که به حل مساﺋل ریاضی و بحث دربار هی آنها و چگونگی تدریس این مساﺋل به دان شآموزان
مقطع ابتدایی بپردازند. از روش تحقیق نظری هی داد هبنیاد 3 برای تجزیه و تحلیل داد هها استفاده شد و
نظری هی یادگیری فرهنگی- اجتماعی ویگوتسکی 4 به عنوان دریچ های برای مطالع هی محیط اجتماعی
به کار برده شد. یافت ههای تحقیق حاکی از مواردی از تولید دانش به صورت انفرادی و اجتماعی 5 است؛
زمانی که اعضای گروه هیچ اشار های به اطلاعات یا پاس خهای اعضای دیگر گروه نمیک‌نند تولید دانش
به صورت انفردی روی داده است. برعکس، زمانی که آنها در زمینه مسئل های با هم مشارکت م یکنند،
تولید دانش بیشتر ماهیتی اجتماعی دارد. علاوه بر این، نقش مدرس، مداخله یا کنار هگیری وی، و
قابلی تهای چندرسان های نر مافزار در شک لگیری نوع تولید دانش مؤثر بود

تحقیق مشارکت 17 ص - ورد

در باب مشارکت

مشارکت، همکاری و همیاری اصطلاحاتی‌اند که از دیرباز همزمان با زندگی گروهی انسان ها به وجود آمده و گسترش یافته است. این اصطلاحات و کاربست آن‌ها بطور علمی، از انقلاب صنعتی خودنمایی نموده و در جوامع مختلف جنبه کاربردی آن تقویت گردیده است، با توسعه و گسترش سازمان‌ها، واحدها، مؤسسات اقتصادی، اجتماعی و اداری موضوع مشارکت نیز به نحوی گسترده تر تحت عنوان مشورت‌دهی و مشاوره به این سازمان ها و مؤسسات راه یافته و سرانجام به صورت مدیریت مشارکتی مطرح گردید.

از مدیریت مشارکتی به عنوان ابزاری جهت استفاده از ابتکار، خلاقیت، دانش کارکنان و به منظور بهینه کردن ثمره فعالیت آنان، از سوی مدیران استقبال شد و برای سود جستن از این ابزار، شیوه ها و روش‌های گوناگون ابداع گردید. هدف اساسی این سبک مدیریت، در تمامی این روش‌ها، شخصیت بخشیدن به نیروی انسانی و وارد نمودن او در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست گزاری‌ها و اداره سازمان بوده تا در بهینه نمودن نتایج حاصل از فعالیت ها سهیم و شریک باشد.

مقاله کامل در مورد آموزش و پرورش و مشارکت

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 32
فهرست مطالب:

مقدمه:

مفهوم آموزش و پرورش

تعریف مشارکت:

فرهنگ مشارکت:

مزایای مشارکت:

آشنایی با سیستم آموزش و پرورش بریتانیا:

نظام شورایی در آموزش و پرورش انگلستان:

هیات های مدیره مدارس و سرپرستان و وظایف آنان:

همکاری مردم و سایر نهادها با آموزش و پرورش در انگلستان:

مدیریت در آموزش و پرورش آمریکا:

اداره آموزش و پرورش ایالت:

اداره اموزش و پرورش در شهرها

اهم اختیارات شوراهای محلی:

گرایش به خود گردانی در مدیریت مدارس:

تأمین هزینه های آموزش:

مدیریت در نظام آموزش و پرورش ژاپن:

سازمان مرکزی آموزش و پرورش ژاپن:

اداره آموزش و پرورش در سطح ایالت:

مدیریت و اداره آموزش در سطح شهرها:

اهم وظایف این هیأت به شرح ذیل می باشد:

چگونگی تأمین هزینه ها:

مشارکت در آموزش و پرورش ایران‚:

مبانی قانونی مشارکت:

انجمن اولیاء و مربیان:

نتیجه گیری:

منابع و مآخذ

مقدمه:

توسعه و تعمیق مشارکت از اهم مباحث تعلیم و تربیت معاصر است. بدون تردید آگاهی از نظریات مردم، دانشمندان و دست اندرکاران آموزش و پرورش زمینه را برای ارتقاء مشارکت و نظارت مردم در آموزش و پرورش هموار می سازد.

رسیدن به این مهم مستلزم آن است که مدیران، مجریان و دست اندرکاران جهت بهینه سازی تصمیمات و بهبود روش ها و برخورداری از بالاترین بهره وری در ابعاد مادی و معنوی، ضمن بهره گیری از اطلاعات و تجربیات شخصی، خود را از تجربیات ، ابتکارات و عملکرد دیگر نظام های آموزشی کشورهای مختلف که سیستم مشابه دارند و توفیقاتی یافته اند بی نیاز ندارند. شکی نیست که تفاوت های فرهنگی ، تاریخی، اجتماعی، اعتقادی و جغرافیایی ملت های مختلف، نظام های آموزش و پرورش متفاوتی را به وجود می آورد و اقتباس یک ساختار، برنامه محتوی و سازمان ویا روش تربیتی از یک کشور بدون توجه به فرهنگ ارزش ها و نیازهای اجتماعی و اقتصادی مربوط به آن اشتباه بزرگی است که می تواند یکی از عوامل تهدید کننده در جهت انحراف نظام شورایی آموزش و پرورش باشد و باید توجه داشت که کسب تجربه ها و یافته های دیگران با تقلید کورکورانه متفاوت است و عاقلانه ترین منش، استفاده از بهره برداری از تجربه های دیگران است.