باز کردن راه هوایی Air way
اولین قدم بازکردن راه هوایی فرد است. در فرد بیهوش تمامی ماهیچه ها شل شده اند. عضلات زبان و گردن هم از این قاعده مستثنی نیستند و احتمال دارد که زبان به طرف حلق برگردد و راه هوایی را مسدود کند.
کف دست را روی پیشانی مصدوم گذاشته و سر او را به طرف عقب برگردانید. همزمان با این کار دست دیگر را زیر چانه او قرارداده و به سمت بالا فشار دهید به طوریکه دندانهای فک بالا و پایین در مقابل هم قرار گیرند. در صورت انجام صحیح این مراحل شما موفق به بازکردن راه هوایی مصدوم خواهید شد.
مراقب باشید که، دهان فرد را بیش از حد باز نشود در این صورت ممکن است زبان به عقب برگردد و راه هوای را
دادن تنفس مصنوعی Breathing
پس از باز کردن راه هوایی باید از وضعیت تنفس مصدوم آگاه باشید، ابتدا قفسه سینه فرد را برهنه کنید.
اگر صورت مصدوم کبود و رنگ بریده باشد.
نه جریان هوا از بینی و دهان فرد حس شود و نه صدایی که نشانگر جریان هوا باشد به گوش برسد. قفسه سینه حرکت نداشته باشد.
تنفس وی قطع شده است و باید تنفس مصنوعی را آغاز کند حتی اگر نتوانستید تشخیص دهید که فرد مذکور تنفسی دارد یا نه نفس دارد یا نه نفس مصنوعی را آغاز کنید چون اگر فرد تنفس داشته باشد شما در هنگام تنفس مصنوعی متوجه می شوید.
تکنیک دادن تنفس مصنوعیسر را به عقب متمایل کنید به صورتیکه دهان کمی بازتر باشد ( نحوه باز کردن راه هوایی در مبحث قبل آمده است) با انگشتان دستی که روی پیشانی مصدوم است سوراخهای بینی فرد را ببندید.
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه مجموعه اقدامات و مراقبتهایی است که هنگام وقوع حادثه صورت میگیرد. هدف اصلی از این اقدامات جلوگیری از مرگ، پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی و یا کاهش درد و رنج مصدوم پیش از ارجاع به پزشک و پیش از انتقال به مراکز درمانیست. این اقدامات میتوانند شامل اقدامات جسمی و یا روحی باشند.
اهداف و وظایف
هدف امدادگر، نجات و یا زندهنگاه داشتن شخص یا اشخاص آسیبدیده است. در راستای این هدف اصلی، امداد گر باید ابتدا از ایراد صدمات جدید جلوگیری نموده و جلوی شدت یافتن عارضه را بگیرد. در مرحله بعد، امدادگر موظف است تا ضمن تدارک امکانات درمانی برای بیمار و یا رساندن بیمار به محلی که اینگونه تدارکات در آن فراهم است (مثل بیمارستان)، اقداماتی را در حد توان برای بهبود حال بیمار انجام دهد. بنابراین مجموعه وظایف امدادگر به این شرح خلاصه میشود.
حفظ خونسردی
انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شدهاست.)
روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
بازرسی راههای تنفسی و علایم حیاتی
تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدامات لازم
کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیبها برحسب اولویت.
فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی
مهمترین مواردی که نیاز به اقدام امدادگر دارد شامل این موارد هستند.
مسمومیت
بیهوشی و اغماء
اشکالات تنفسی و خفگی
مشکلات قلبی
خونریزی خارجی و داخلی
زخمها
گزیدگی
شوک
سوختگی
برق گرفتگی
گرمازدگی و سرمازدگی
آفتاب سوختگی
آسیبهای چشمی (اشعهها، اسیدها ...)
شکستگی و دررفتگی استخوان
کوفتگی و ضربدیدگی
عوارض عود بیماریهای مزمن (دیابت، صرع،....)
آسیبهای ورزشی
خودکشیها و مشکلات شدید روحی
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه مجموعه اقدامات و مراقبتهایی است که هنگام وقوع حادثه صورت میگیرد. هدف اصلی از این اقدامات جلوگیری از مرگ، پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی و یا کاهش درد و رنج مصدوم پیش از ارجاع به پزشک و پیش از انتقال به مراکز درمانیست. این اقدامات میتوانند شامل اقدامات جسمی و یا روحی باشند.
اهداف و وظایف
هدف امدادگر، نجات و یا زندهنگاه داشتن شخص یا اشخاص آسیبدیده است. در راستای این هدف اصلی، امداد گر باید ابتدا از ایراد صدمات جدید جلوگیری نموده و جلوی شدت یافتن عارضه را بگیرد. در مرحله بعد، امدادگر موظف است تا ضمن تدارک امکانات درمانی برای بیمار و یا رساندن بیمار به محلی که اینگونه تدارکات در آن فراهم است (مثل بیمارستان)، اقداماتی را در حد توان برای بهبود حال بیمار انجام دهد. بنابراین مجموعه وظایف امدادگر به این شرح خلاصه میشود.
حفظ خونسردی
انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شدهاست.)
روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
بازرسی راههای تنفسی و علایم حیاتی
تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدامات لازم
کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیبها برحسب اولویت.
فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی
مهمترین مواردی که نیاز به اقدام امدادگر دارد شامل این موارد هستند.
مسمومیت
بیهوشی و اغماء
اشکالات تنفسی و خفگی
مشکلات قلبی
خونریزی خارجی و داخلی
زخمها
گزیدگی
شوک
سوختگی
برق گرفتگی
گرمازدگی و سرمازدگی
آفتاب سوختگی
آسیبهای چشمی (اشعهها، اسیدها ...)
شکستگی و دررفتگی استخوان
کوفتگی و ضربدیدگی
عوارض عود بیماریهای مزمن (دیابت، صرع،....)
آسیبهای ورزشی
خودکشیها و مشکلات شدید روحی
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه مجموعه اقدامات و مراقبتهایی است که هنگام وقوع حادثه صورت میگیرد. هدف اصلی از این اقدامات جلوگیری از مرگ، پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی و یا کاهش درد و رنج مصدوم پیش از ارجاع به پزشک و پیش از انتقال به مراکز درمانیست. این اقدامات میتوانند شامل اقدامات جسمی و یا روحی باشند.
اهداف و وظایف
هدف امدادگر، نجات و یا زندهنگاه داشتن شخص یا اشخاص آسیبدیده است. در راستای این هدف اصلی، امداد گر باید ابتدا از ایراد صدمات جدید جلوگیری نموده و جلوی شدت یافتن عارضه را بگیرد. در مرحله بعد، امدادگر موظف است تا ضمن تدارک امکانات درمانی برای بیمار و یا رساندن بیمار به محلی که اینگونه تدارکات در آن فراهم است (مثل بیمارستان)، اقداماتی را در حد توان برای بهبود حال بیمار انجام دهد. بنابراین مجموعه وظایف امدادگر به این شرح خلاصه میشود.
حفظ خونسردی
انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شدهاست.)
روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
بازرسی راههای تنفسی و علایم حیاتی
تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدامات لازم
کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیبها برحسب اولویت.
فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی
مهمترین مواردی که نیاز به اقدام امدادگر دارد شامل این موارد هستند.
مسمومیت
بیهوشی و اغماء
اشکالات تنفسی و خفگی
مشکلات قلبی
خونریزی خارجی و داخلی
زخمها
گزیدگی
شوک
سوختگی
برق گرفتگی
گرمازدگی و سرمازدگی
آفتاب سوختگی
آسیبهای چشمی (اشعهها، اسیدها ...)
شکستگی و دررفتگی استخوان
کوفتگی و ضربدیدگی
عوارض عود بیماریهای مزمن (دیابت، صرع،....)
آسیبهای ورزشی
خودکشیها و مشکلات شدید روحی
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه مجموعه اقدامات و مراقبتهایی است که هنگام وقوع حادثه صورت میگیرد. هدف اصلی از این اقدامات جلوگیری از مرگ، پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی و یا کاهش درد و رنج مصدوم پیش از ارجاع به پزشک و پیش از انتقال به مراکز درمانیست. این اقدامات میتوانند شامل اقدامات جسمی و یا روحی باشند.
اهداف و وظایف
هدف امدادگر، نجات و یا زندهنگاه داشتن شخص یا اشخاص آسیبدیده است. در راستای این هدف اصلی، امداد گر باید ابتدا از ایراد صدمات جدید جلوگیری نموده و جلوی شدت یافتن عارضه را بگیرد. در مرحله بعد، امدادگر موظف است تا ضمن تدارک امکانات درمانی برای بیمار و یا رساندن بیمار به محلی که اینگونه تدارکات در آن فراهم است (مثل بیمارستان)، اقداماتی را در حد توان برای بهبود حال بیمار انجام دهد. بنابراین مجموعه وظایف امدادگر به این شرح خلاصه میشود.
حفظ خونسردی
انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شدهاست.)
روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
بازرسی راههای تنفسی و علایم حیاتی
تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدامات لازم
کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیبها برحسب اولویت.
فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی
مهمترین مواردی که نیاز به اقدام امدادگر دارد شامل این موارد هستند.
مسمومیت
بیهوشی و اغماء
اشکالات تنفسی و خفگی
مشکلات قلبی
خونریزی خارجی و داخلی
زخمها
گزیدگی
شوک
سوختگی
برق گرفتگی
گرمازدگی و سرمازدگی
آفتاب سوختگی
آسیبهای چشمی (اشعهها، اسیدها ...)
شکستگی و دررفتگی استخوان
کوفتگی و ضربدیدگی
عوارض عود بیماریهای مزمن (دیابت، صرع،....)
آسیبهای ورزشی
خودکشیها و مشکلات شدید روحی