کارآفرینی از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری که پیتر دراکر، مک کله لند، توماس بکلی و
دیوید برید نظرات متفاوت و گوناگونی درخصوص مفهوم کارآفرینی ارائه کرده اند. برخی از محققان در مورد هدف و
انگیزه کارآفرینان مطالعاتی داشته اند و بعضی دیگر خصوصیات و ویژگیهای آنان را مورد مطالعه قرار داده اند. کارآفرینی
به مفهوم اجتماعی کمتر کانون توجه نظریه پردازان مدیریت و اقتصاد قرار گرفته است و مطالعات و بررسیهای انجام شده
نیز حاکی از آن است که به این بخش از کارآفرینی توجهی نشده و اکثر مطالعات و پژوهشها در زمینه کارآفرینی به مفهوم
اقتصادی آن مربوط می شود. این نوع کارآفرینی منفعت موسسه اجتماعی را با تصویری از انضباط، نوآوری و وابستگی
اجتماعی بیان می دارد و ریشه در تعاملات انسانی و روابط اجتماعی بشری دارد. کارآفرینی اجتماعی پدیده یا نظریه
کارآفرینان » جدیدی نیست بلکه پیدایش آن مقارن با به رسمیت شناختن و ایجاد موسسات و بنگاههاست. اصطلاح
را جهت ایجاد ارزش اجتماعی به کار می برند و دارای خصوصیات و ویژگیهای خاص خود هستند؛ یعنی، « اجتماعی
عاملیت تغییر در بخش اجتماعی، پذیرش مأموریت برای ایجاد و بقاء ارزش اجتماعی، شناسایی و ترغیب فرصتهای جدید،
به کارگیری فرآیند مستمر نوآوری و اقدام جدی به وسیله منابع در دسترس که در نهایت به ارزش سازی اجتماعی و بقاء
موسسه اجتماعی منجر می گردد. از این رو، با توجه به ویژگیهای خاص و بارز کارآفرینان اجتماعی بایستی افرادی که
صلاحیت کارآفرینی اجتماعی را دارند تشویق و به آنان پاداش داده شود تا قادر به فعالیت در زمینه های اجتماعی باشند.
کارآفرینی از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری که پیتر دراکر، مک کله لند، توماس بکلی و
دیوید برید نظرات متفاوت و گوناگونی درخصوص مفهوم کارآفرینی ارائه کرده اند. برخی از محققان در مورد هدف و
انگیزه کارآفرینان مطالعاتی داشته اند و بعضی دیگر خصوصیات و ویژگیهای آنان را مورد مطالعه قرار داده اند. کارآفرینی
به مفهوم اجتماعی کمتر کانون توجه نظریه پردازان مدیریت و اقتصاد قرار گرفته است و مطالعات و بررسیهای انجام شده
نیز حاکی از آن است که به این بخش از کارآفرینی توجهی نشده و اکثر مطالعات و پژوهشها در زمینه کارآفرینی به مفهوم
اقتصادی آن مربوط می شود. این نوع کارآفرینی منفعت موسسه اجتماعی را با تصویری از انضباط، نوآوری و وابستگی
اجتماعی بیان می دارد و ریشه در تعاملات انسانی و روابط اجتماعی بشری دارد. کارآفرینی اجتماعی پدیده یا نظریه
کارآفرینان » جدیدی نیست بلکه پیدایش آن مقارن با به رسمیت شناختن و ایجاد موسسات و بنگاههاست. اصطلاح
را جهت ایجاد ارزش اجتماعی به کار می برند و دارای خصوصیات و ویژگیهای خاص خود هستند؛ یعنی، « اجتماعی
عاملیت تغییر در بخش اجتماعی، پذیرش مأموریت برای ایجاد و بقاء ارزش اجتماعی، شناسایی و ترغیب فرصتهای جدید،
به کارگیری فرآیند مستمر نوآوری و اقدام جدی به وسیله منابع در دسترس که در نهایت به ارزش سازی اجتماعی و بقاء
موسسه اجتماعی منجر می گردد. از این رو، با توجه به ویژگیهای خاص و بارز کارآفرینان اجتماعی بایستی افرادی که
صلاحیت کارآفرینی اجتماعی را دارند تشویق و به آنان پاداش داده شود تا قادر به فعالیت در زمینه های اجتماعی باشند.