مقاله در مورد پرخاشگری

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 5

پرخاشگری

پرخاشگری یکی از مهمترین و بحث انگیزترین انواع انگیزش است. استفاده از آن بعنوان یک مقوله در روانشناسی انگیزش اغلب مورد انتقاد بوده است، چون آشکار است که این گستره وسیع پدیده ها، از جنگ جدید تا مشاجرات بین افراد را در بر می گیرد. 

 ▪ پرخاشگری به این صورت تعریف می شود:

ـ عمل شروع خصومت یا هجوم

ـ تمرین یا عادت شروع حمله

ـ رفتار یا اقدام خصمانه یا ویرانگر

در روانشناسی،پرخاشگری انواع مختلف رفتار را در بر می گیرد، که آشکار است بعضی از آنها با هم مرتبط نیستند. در نتیجه، ارائه تعریفی مختصر از پرخاشگری دشوار است.

مویر( در سال ۱۹۸۶) یک طبقه بندی اولیه، و بسیار موثر، از ۷ نوع مختلف پرخاشگری ارائه داد.

1) پرخاشگری نسبت به یک شکار طبیعی:

حمله به طعمه توسط یک حیوان شکارگر

2) پرخاشگری بین اعضاء نرانواع :

رقابت بین مردان همان نوع بر سر دستیابی به زن، قدرت، منزلت اجتماعی و غیره

3) عمل پرخاشگرانه ناشی از ترس شدید:

پرخاشگری توأم با تلاش برای گریز از خطر

4) پرخاشگری تحریک پذیر:

پرخاشگری نسبت به یک هدف قابل حصول که با ناامیدی القا می شود (برای نمونه، پرخاشگری برنامه زاد)

5) پرخاشگری منطقه ای:

دفاع از یک فضای ثابت در مقابل افراد مزاحم، این نماد رفتارشناسی است.

۶) پرخاشگری مادری:

پرخاشگری مادر برای حفاظت از فرزندش در مقابل خطر. پرخاشگری پدری هم وجود دارد.

7) پرخاشگری وسیله ای: پرخاشگری به منظور دستیابی به هدف، که ممکن است واکنش اکتسابی به یک موقعیت باشد.

اساس زیست شناختی رفتار پرخاشگرانه

نتایج آزمایشها بر روی موشها(ووم سال و برنسون ۱۹۸۰، ریان و واندنبرگ ۲۰۰۲) و انسانها ( رینش ۱۹۷۷، رینش ۱۹۸۱، برنبوم و رینش ۱۹۹۷) نشان داده اند که در معرض آندروژن با غلظت زیاد در رحم بودن با افزایش پرخاشگری در بزرگسالی ارتباط دارد. سطوح بالای پرخاشگری در میمونها و موشهای نر با ترشح هورمون مونوآمین اکسید از A همراه است. با وجود این، مطالعات روی میمونها و انسانها نشان داده است که تأثیرات منفی را معمولاً می توان با روش تربیتی مناسب کاهش داد.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید