دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکل تیک عصبی و ناخن جویدن را در دانش آموزم داریوش از بین ببرم؟ بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 26
اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد
چکیده
جویدن ناخن عادتی خجالتآور، ناپسند و از لحاظ اجتماعی غیرقابل قبول است که در کودکان شیوع بیشتری دارد و میتواند باعث عوارضی مانند کوتاهی غیرعادی ناخنها، التهاب و عفونت اطراف آن و آسیب به رفتار خود فرد شود. کارشناسان علل مختلفی برای جویدن ناخن مطرح میکند. آنان معتقدند علت عمده آن، ناشی از ترس و اضطراب است. و روشی برای ابراز دلگیریها و دلخوریها باشد. هنگامی که کودک نمیتواند خشم خود را در مقابل ناکامیها و محرومیتها نشان دهد با جویدن ناخن آرامش موقتی پیدا میکند. که آثاری نظیر افت تحصیلی و کاهش اعتماد به نفس همراه دارد و لازم است والدین مربیان مدرسه بیشتر به این مسأله توجه کنند و به سادگی از کنار آن نگذرند. ما وقتی که فرزندانمان مریض جسمی میشوند برای سلامتی آنان تلاش میکنیم اما وقتی عصبی میشوند و پرخاشگری میکنند و افسرده میشوند و ... بر آنان فشار میاوریم و تحقیرشان میکنیم. برای اینکه کودکی به این اختلال رفتاری دچار نشود والدین باید رابطهی خوبی با یکدیگر داشته باشند و محیطی آرام و بدون دغدغه برای فرزندان خود فراهم کنند. لذا اینجانب به عنوان آموزگار مدرسه تلاش کردم که تا با اجرای یک طرح اقدام پژوهی، رفتار یکی از آینده سازان کشور عزیزمان، را اصلاح نمایم تا شاهد موفقیت هر چه بیشتر دانشآموزان در عرصههای مختلف زندگی باشیم.
مقدمه
جویدن ناخن یکی از عادات کودکان است که والدین را بسیار ناراحت و کلافه می کند. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً ۳۸ درصد کودکان ۶ ۴ ساله ناخن هایشان را می جوند.این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود می رسد و در مواردی تا ۶۰ درصد کودکان افزایش می یابد. همچنین بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ ۱۳ ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می رسد. جالب این که تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۲۰ ۱۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می کنند.اینجانب محبوبه کاظمی دارای 24 سال سابقه تدریس در مقطع ابتدایی میباشم. شاکر خداوند مهربانی هستم که لطفش را هیچوقت از بندهاش دریغ نمیورزد و افتخار میکنم که بتوانم راهرو و ادامه دهنده راه انبیا و اولیای الهی باشم و نور دانش و توانایی را در این دانشآموزان میهن اسلامی شعله ور نمایم. در هفتههای اول سال تحصیلی 94ـ 93 متوجه دانشآموزی به نام داریوش شدم که دائماً در حال جویدن ناخن بود. داریوش دانشآموزی به ظاهر ساکت، اما درونی طوفانی و متلاطم داشت. لذا مشاهدهی این وضعیت برایم خوشایند نبود. به خدا توکل کردم و از او خواستم تا با کمکش مشکل بندهی معصوماش را برطرف نمایم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل داریوش چند فرضیه مطرح شد؟ برای پیدا کردن جوابهای فرضیه شروع به گردآوری اطلاعات کردم که علت اصلی اختلاف والدین و درگیری آنها بود که داریوش برای آرام کردن خود و ابراز آن به ناخن جویدن روی آورده است، برای اصلاح رفتار آن اقداماتی از قبیل از 1ـ جلسه مشاوره با خانواده 2ـ مسئولیت دادن و شرکت دادن داریوش در کارها و فعالیتهای گروهی 3ـ جلسه مشاوره با انجمن اولیاء و شورای دانشآموزی 4ـ معرفی داریوش به مرکز مشاوره شهرستان نهاوند انجام گرفت که نتیجه آن باعث شد که داریوش عادت بد ناخن جویدن را کنار بگذارد و خودش هم به این مسأله پی برد که ناخن جویدن راهی برای حل مشکل نمیتواند باشد باید با فکر کردن و تلاش و کمک گرفتن از بزرگترها به حل مشکل خود بپردازد.
بیان مسأله
یکی از باورهای رایج این است که فشارهای عصبی و تنش های روزانه موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می شود، این باور که تا حد زیادی نیز درست است موجب شده گروهی از روان شناسان بر این باور باشند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها راهکاری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است. عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی ها، دلواپسی و تضاد های فکری، بلا تکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلم های ترسناک، تقلید از دیگران، والدین، دوستان،هیجان بیش از حد و عکس العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل جویدن ناخن محسوب می شود. در واقع علت اصلی آن اضطراب است معمولا وقتی که کودک در محیط های نا امنی قرار بگیرد، دچار اضطراب شده و برای کاهش آن به این عادت متوسل می شود. این گزارش می افزاید: این اختلال در خانواده هایی که بین پدر و مادر اختلاف وجود داشته باشد و یا برای تربیت کودکان از تنبیه بدنی استفاده می کنند بیشتر دیده می شود.بر اساس این گزارش، تحقیر و تنبیه نکردن کودک بخاطر این عادت و بی تفاوتی نسبت به آن، تصحیح محیط نا امن خانوادگی و جلوگیری از مشاهده صحنه ها و فیلم های اضطراب آور، تشویق و جایزه دادن به ازای هر بار ناخن کوتاه کردن، آغشته کردن ناخن های کودک به روغن بادام تلخ و اشتغال دست های کودک در اوقات فراغت توسط کاردستی و بازی های سرگرم از جمله راه های درمان ناخن جویدن و یا مکیدن انگشت است.
توصیف وضعیت موجود:
اینجانب محبوبه کاظمی مدت 24 سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم و هم اکنون به عنوان آموزگار دو پایه در پایه اول و چهارم تدریس می نمایم. در سال تحصیلی اخیر 11 نفر دانش آموز در پایه اول و 11 نفر دانش آموز در پایه چهارم داشتم.. داریوش دانشآموز کلاس اول مدرسهی کوثر نثار شهرستان نهاوند میباشد.. او در کلاس و ساعات تفریح دستش در دهان میباشد و مشغول ناخن جویدن است. در کارهای گروهی کلاس شرکت فعال ندارد به پرسشها پاسخ کوتاه و آرام میدهد. اعتماد به نفس کافی را هم ندارد. انگار موضوعی او را میرنجاند و به همین خاطر نگران و مضطرب است. در روزهای اخیر هم افت تحصیلی داشته است. لذا وضعیت موجود برایم خوشایند نبود و با توجه به اهمیت موضوع، تصمیم گرفتم تا آنجایی که ممکن است در این وضعیت نامطلوب رفتاری تغییراتی ایجاد کنم به عنوان یک امانتدار، برای پیشگیری از ضایع شدن این امانت الهی کاری انجام بدهم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل داریوش چند فرضیه مطرح میشود؟ 1ـ چرا داریوش این کار را انجام میدهد؟ 2ـ آیا در خانه هم این رفتار را دارد؟ 3ـ علت نگرانی او چه چیزهایی میباشند؟ 4ـ وضعیت اقتصادی خانواده داریوش چگونه میباشد؟ با توجه به عوامل احتمالی فکر میکنم که ریشه در عوامل خانوادگی سبب بروز این مشکل برای داریوش شده باشد.