راک موسیقی عجیبی است. در ایران عجیب تر از همه جای دنیا. احساس شخصی من این است که موسیقی راک در ایران شبیه به این گونه های جانوری کمیاب شده است که هر از گاهی یک عده از شبکه های خارجی ویا مستندسازان داخلی اندک دوربین به دست سراغشان می آیند تا مستدی از آنها تهیه کند. احساس عجیبی است که از طرفی خیلی خوب است که می دانی در عین مهجوریت راک، موسیقی ات مخاطب دارد و مورد توجه هستی و از طرفی هم احساس بدبختی به آدم دست می دهد که چرا فقط برای تهیه چنین برناه هایی سراغ ما می آیند. البته حق هم دارند، چون ما شاید مظلوم ترین قشر از فعالان موسیقی باشیم، ولی هر چه که باشیم، با مارمولک های جزیره گاماگولش فرق می کنیم و آن قدر هم عجیب و غریب نیستیم. امیدوارم روزی را ببینم که راک هم راحت و بدون دردسر مثل سایر موسیقی ها، فعالیت کند. به خدا ما آدم های بدی نیستیم. هیچ خطری هم برای کسی نداریم. به هیچ کس هم نمی خواهیم آسیب برسانیم. یک عده آدم معمولی هستیم که سازهایمان را دستمان گرفته ایم و می خواهیم موسیقی مان را کار کنیم.
مدرتیته وراک
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 12 صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا بازکنید .