هر دو نوع سیگنال آنالوگ و دیجیتال میتوانند روی رسانه ای مناسب ارسال گردند. روشی که بر روی این سیگنال ها اجرا میشود به سیستم انتقال وابسته است. جدول 1-1 این روش ها را خلاصه کرده است. انتقال آنالوگ به معنی انتقال سیگنال آنالوگ بدون توجه به محتوای آن ها است. سیگنال ها ممکن است دادههای آنالوگ مثل صوت یا داده دیجیتال مثل داده دودویی که از یک مودم میگذرد را نمایش دهند. در هریک از دوحال، سیگنال آنالوگ پس از طی مسافت معینی ضعیف میشود. برای دستیابی به فواصل دورتر، سیستم انتقال آنالوگ دارای تقویت کننده ای است که انرژی را در سیگنال تقویت میکند. متأسفانه، تقویت کننده پارازیت ها را هم تقویت مینماید. با توالی سازی تقویت کننده برای دستیابی به فواصل دورتر، سیگنال بیشتر و بیشتر، اعوجاج پیدا میکند. برای داده آنالوگ، مانند صوت با حفظ درک داده، اعوجاج کمی مورد قبول است. با این وجود برای داده دیجیتال، تقویتهای متوالی،خطا ایجاد مینمایند.برعکس، انتقال دیجیتال به محتوای سیگنال توجه دارد. یک سیگنال دیجیتال فقط تا فاصله ی محدودی قبل از تأثیر تضعیف، پارازیت و دیگر موانع و به مخاطره افتادن جامعیت داده، انتقال مییابد. برای دستیابی به فواصل بزرگتر، از تکرارکننده ها استفاده میشود. یک تکرارکننده سیگنال دیجیتال را دریافت میکند، الگوی 1 ها و 0 ها را ترمیم میکند و یک سیگنال جدید ارسال میدارد. بنابراین تضعیف منتفی است.تکنیک مشابهی میتواند برای سیگنال آنالوگ هم استفاده شود، با این فرض که سیگنال درحال حمل داده دیجیتال است. در نقاطی با فواصل مناسب، سیستم انتقال به جای تقویت کننده دارای تکرارکننده است. تکرار کننده داده دیجیتال را از سیگنال آنالوگ در میآورد و سیگنال آنالوگ جدید و واضحی را تولید مینماید. بنابراین از تجمع پارازیت جلوگیری میشود.سوالی که به طور طبیعی پیش میآید. این است که کدام روش انتقال ارجح است. پاسخی که به وسیله ی صنعت مخابرات و مشتریانش داده میشود ' دیجیتال ' است. هم امکانات مخابراتی راه دور و هم درون ساختمانی و در صورت امکان در تکنیکهای سیگنالینگ دیجیتال به سمت انتقال دیجیتال گرایش پیدا کرده اند. دلایل عمده به شرح زیر است:فناوری دیجیتال:ظهور فناوری مجتمع سازی در مقیاس بزرگ (LSI) و خیلی بزرگ (VLSI)، موجب تداوم کاهش در قیمت و سایز مدارهای دیجیتال گردید. تجهیزات آنالوگ چنین افتی را نشان نداده اند.جامعیت داده: با استفاده از تکرار کننده ها به جای تقویت کننده ها، اثر پارازیت ها و دیگر تضعیف کننده ها روی هم انباشته نمی شوند. بنابراین میتوان به روش دیجیتال داده را روی خطوط کم کیفیت به فواصل دورتر فرستاد و جامعیت داده را هم حفظ کرد.استفاده از ظرفیت: ساخت خطوط انتقال با پهنای باند خیلی زیاد از جمله کانالهای ماهواره و فیبرنوری اینک اقتصادی شده است. استفاده بهینه از این ظرفیت نیاز به درجه ی بالایی از مولتی پلکسینگ دارد، و این هم با روش دیجیتال ارزان تر و آسان تر به دست میآید تا با تکنیکهای آنالوگ.امنیت و اختصاص: تکنیکهای رمز گذاری[1] به سادگی قابل اعمال به دادههای دیجیتال و نیز دادههای آنالوگ هستند که دیجیتالی شده اند.[1] Encryption